10 maja 2020 roku odszedł od nas nasz Przyjaciel, Prezes, Szef, Mentor, Nauczyciel, Szlachetny Człowiek – Tadeusz Milewski
„Tylko szlachetne czyny są trwałe”
– Sofokles
Organizacja jest tak silna, jak silny jest jej Lider. On wszystkie swoje siły poświęcał organizacjom w których działał i którym szefował. Na szczególne uznanie zasługują jego kilkudziesięcioletnie dokonania na rzecz aktywizacji społecznej i zawodowej oraz wyrównywania szans osób z niepełnosprawnościami.
Pan Tadeusz był mieszkańcem Olsztyna od 1945 roku, absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, lekkoatletą i trenerem. Dziewięć razy reprezentował barwy Polski. Biegał na średnich i długich dystansach m.in. na Stadionie Leśnym, dlatego był niestrudzonym inicjatorem odbudowy tego legendarnego stadionu i nigdy też nie zapomniał o sporcie – zawsze był bliski jego sercu.
W 1972 roku stracił wzrok w wyniku wypadku samochodowego. W 1976 roku zdobył brązowy medal w rzucie dyskiem na paraolimpiadzie w Toronto. Rok wcześniej zaczął szefować oddziałowi Polskiego Związku Niewidomych w Olsztynie.
W 1993 roku postanowił zrealizować swoje marzenia i skonsolidować środowiska działające na rzecz osób niepełnosprawnych. W październiku 1993 roku, z jego inicjatywy i przy wsparciu kilku innych działaczy, powstał Warmińsko – Mazurski Sejmik Osób Niepełnosprawnych. Pan Tadeusz pełnił funkcję Prezesa Sejmiku niezmiennie przez 27 lat.
Wszyscy, którzy go znali podkreślają, że miał w sobie mnóstwo dobrej energii. Nie było dla niego rzeczy niemożliwych. Słynnym jego powiedzeniem było: „nie widzę przeszkód”, co w przypadku osoby niedowidzącej w stopniu znacznym, nabierało nowego sensu. Miał dar otwierania ludzkich serc a jednocześnie był prawdziwym wizjonerem, który dzięki pasji i uporowi z sukcesem realizował swoje wizje.
Do niewątpliwych osiągnięć Tadeusza należy zaliczyć udział w tworzeniu, budowie i rozwoju jedynego w Polsce Ośrodka Mieszkalno-Rehabilitacyjnego dla Niewidomych w Olsztynie przy ulicy Paukszty 57.
Kolejnym, bardzo trafionym pomysłem Tadeusza i członków Rady Sejmiku było zaproszenie innych Sejmików i Rad Osób Niepełnosprawnych, na wspólne spotkanie w celu konsolidacji środowiska osób niepełnosprawnych w Polsce. Tak narodził się projekt organizowania spotkań pod nazwą „Zintegrowani Niepełnosprawni”.
Z jego inicjatywy zorganizowaliśmy w 2015 roku wyjątkowe wydarzenie „Olsztyniacy 1945” z okazji 70 – lecia zakończenia II Wojny Światowej. Uroczystość ta odbyła się dla uhonorowania pierwszych osiedleńców, którzy w 1945 r. przybyli do Olsztyna.
Jak chichot losu zabrzmi, że kolejna uroczysta gala „Pionierzy osadnictwa 1945” miała mieć miejsce w dniu 8 maja 2020 r. Koronawirus pokrzyżował nam plany, i w tym też dniu Pan Tadeusz trafił do szpitala.
Za swoje zasługi w pracy społecznej i zawodowej w 2002 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2013 roku przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
W 2010 roku otrzymał najbardziej prestiżowy tytuł w środowisku osób niewidomych i niedowidzących – Człowieka Roku 2010. Był pierwszym z Warmii i Mazur laureatem tego wyróżnienia.
W styczniu 2012 roku otrzymał statuetkę Św. Jakuba w dziedzinie pozarządowej.
Oficjalne nagrody i wyróżnienia to jedna strona medalu, a po drugiej stronie był ciepły, życzliwy człowiek, doradca i troskliwy przyjaciel.
Tadeuszu, w każdym z nas, w gronie Twoich współpracowników i działaczy Sejmiku, pozostanie cząstka Ciebie.